Pukkelprobleem..

"VERDOMME DEX GEEF M'N TAS TERUG.." Riep Chris hard door de kantine, De tweeling rende kriskras door de mensen heen. "Je moet meer je best doen gozert!" Lachtte Dex, Hij sprong over een tafel heen waar een groepje meiden aan zaten, Die wild begonnen te joelen. Dex zuchtte, maar negeerde het groepje. Ook Chris kwam over de tafel heen lopen en greep Dexter bij zijn arm. "Dehex! Geef m'n tas terug!" Riep hij, Chris vond het duidelijk minder leuk als dat zijn broer dat vond. "Kom op Chrissy.. Doe niet zo flauw. Je lijkt wel een meisje" Riep Dex en rende de grote deuren van de aula door die naar de hal leidde. "Noem me geen Chrissy! Ik ben geen meisje.." Mopperde Chris en sprintte hard achter zijn vervelende aanhangsel aan. "KOM HIER..!" Brulde Chris, Hij achtervolgde Dexter de trap op, de volgende trap op. Uiteindelijk rende ze achter elkaar op de derde verdieping en daar bleef het niet bij. Die twee leken wel nooit uitgeput te raken. Na een tijdje kwamen ze weer in de kantine, Waar Dex over een stoelpoot viel en uiteindelijk plat op de grond terecht kwam. De Tas gleed een halve meter voor zich uit en voordat hij zijn broer verder kon pesten greep Chris naar zijn grijze rugzak. "Klier.." Mopperde Chris en klopte zijn tas boos af. "Party pooper.." Mompelde Dexter, Hij stond op en wreef in Chris zijn haar. "Kleintje." Zei hij met een vertederde glimlach, Chris gromde. "Ik ben maar een halve centimeter kleiner.." Dex lachte. "Een hele centimeter, loser" Peperde hij er nog bij Christian in. "Bek dicht.." Een docent kwam aangelopen. "Heren Mannings! Wat heeft deze chaos te betekenen?!" Riep de docent, het was die akelige gozer van kunstgeschiedenis. "Een grote neus met een pukkel." Zei Chris tegen hem, Die vent had een enorme neus. De man gromde. "Willen jullie het schoolplein vegen?!" Dexter haalde zijn schouders op. "Doe geen moeite. Knijp eerst die pukkel uit." Zei hij kalmpjes, zo dat het bijna eng was. Een paar meiden giechelde en begonnen om de twee heen te staan. Dexter zuchtte geirriteerd. "Zeg! heb ik honing aan me reet of wat?!" Riep hij, de meiden deinsde achteruit en draaide zich uiteindelijk aan. "Doe eens lief broertje.. Denk aan je imago." Dexter snoof en keek Chris dodelijk aan. "Imago m'n reet" Mopperde hij. "Nee, Neus met pukkel" Ging Chris er op in. De man wist niet waar hij moest beginnen, De twee waren minstens een kop groter dan hem. "Kleine man met grote neus.. ENORME PUKKEL.. ZIE HIER, PUKKELMAN!" Riep Christian door de kantine, een paar mensen begonnen te lachen en hield de twee in de gaten. "CHRISTIAN MANNINGS.." riep de vent boos. "Ja wat? Ik kan er toch niets aan doen dat.." Dexter sprong zijn zin in. "Er een enorme puist met een eigen wil op uw neus zit." De twee schoten in de lach, Maar de man zelf kon er niet echt om lachen. "Jullie zitten tot vijf uur! Jullie twee, en ik!" Dexter greens. "EN de pukkel. Dat maakt dus vier, Want hij heeft een eigen wil." Weer werd er gelachen. "Willen jullie ook de klaslokalen schoon maken?!" Nu greens Chris weer. "Ach doe maar. Hebben we wat te doen. Toch broertje?" Dex knikte. "Ja man.. In plaats van naar dat enorme gezwel te staren, Ga ik even een peukje doen." Dex haalde een pakje sigaretten uit zijn zak en stak een sigaret achter zijn oor. De man was rood aangelopen, Als er niets over leerlingen slaan in het regelement had gestaan, Had hij de twee een lesje geleerd. maar tuurlijk wist hij dat dat geen zin had, Die twee waren berensterk en bovendien lieten ze zichzelf niet snel neerhalen. Chris liep achter Dexter aan naar buiten, maar Dex draaide zich al snel om waardoor hij tegen zijn broer aanliep. "Sorry schat." Zei Dexter sarcastisch, hij gluurde over zijn broer heen naar binnen. "Ik moet even Elmo gedag zeggen. Heb hem heel de vakantie niet gezien" Zei Dexter, Hij liep weer naar binnen. Chris liep achter zijn broer aan, Hij had best gelijk, Elliot was een goede gozer en ze hadden hem een lange tijd niet gezien. Dat was een groet waard.

Elliot zat zoals gewoonlijk in de kantine aan de groepstafel van de Black Roses, zijn voeten op tafel en zijn armen onder zijn hoofd. Hij had zijn ogen dicht terwijl hij het geklier van de groep wel hoorde. Hij deed zijn oog half openen toen hij een gefluister hoorde. ''Waag het niet, hoor je me!'' Zei Elliot serieus toen de groep een plan aan het smeden was om de trutjes terug te pakken. ''Maar Elliot!'' Zeurde er iemand. ''Geen sprake van,'' Hij ging recht zitten en leunde met zijn armen op de tafel. ''Ze zijn met meerdere..'' ''Wat maakt dat nou weer uit..'' ''Ik heb liever niet dat mijn leden met een blauw oog lopen of erger..'' Zei Elliot rustig, maar zijn gezicht stond uiterst serieus. ''We kunnen ze wel aan!'' Riep een ander. Elliot keek de jongen die dat zei met een opgetrokken wenkbrouw aan. ''Ik weet niet of je het weet, maar die trutjes hebben de sporters als bondgenoten...'' Er viel een stilte in de groep. ''De sporters?'' herhaalde er één. Elliot knikte, ''Ja, vanmiddag bekend gemaakt...'' De groep keek hem zwijgzaam aan. ''Dus als jullie met een stel footballers wil vechten ga je gang. Maar denk wel dat de verpleegster maar 3 bedden heeft..'' Zei hij op een waarschuwende toon. De groep knikte en ging weer in gesprek. Elliot hoorde al aan hun dat ze dit plan uit hun hoofd gingen zetten want niemand wou het op nemen tegen de sporters dat verloor je geheid. Elliot legde zijn voeten weer op tafel en leunde naar achtere. Elliot was iemand die het leidersschap erg serieus nam maar hij was toch wel iemand die in was voor een geintje, maar nu een geintje uithalen met de trutjes betekende oorlog met hun en met de sporters, iets wat ze niet gingen overleven omdat hun met veel meer waren en daarbij waren hun sterker en kennen meer techniek. Hun tijd kwam nog wel, dat wist Elliot zeker. Hij zuchte tevrede en hoorde achter zich het al bekende gekibbel en geklier van de tweeling. Elliot greens breed en schudde zachtjes zijn hoofd. Die gasten kwamen echt nog eens in de problemen. De Black Roses zat zowat aan hun lippen terwijl Elliot gewoon met zijn ogen dicht achteruit leunde en naar het plafon keek.

"ELMOOO VIEZE EMOOOO..." Bulderde Dexter door de kantine terwijl hij richting de tafel van de Black Roses liep. Elliot wist dat Dexter het nooit meende. Hij duwde zich door de massa heen en plantte zijn handen op de tafel toen ze aan waren gekomen bij de tafel van de groep. "Leuke vakantie gehad?" vroeg Christian voordat Dexter dat kon vragen. Dexter wierp zijn broer een vernietigende blik toe. "Wat? heb ik je gekwetst schat?" Zei Christian sarcastisch, Dexter wendde zijn gezicht af. "Ja.. Heel erg.." Acteerde hij, Een jongen van de groep grinnikte. "En hoe was de vakantie van de rest?" vroeg Dexter in het algemeen en keek de rest aan, Een paar haalde hun schouders op. "Lekker interessant zijn jullie.." Zeiden de tweeling tegelijkertijd waardoor ze al snel in de lach schoten. Daar konden ze altijd wel om lachen. Ook al maakte ze duizenden verwijten naar elkaars hoofd, Toch waren ze niet te breken. En bovendien stonden ze bij elkaar in het krijt, Ze hadden elkaar nodig en in donkere tijden steunde ze elkaar. Christian keek even om, pukkelman was weg. "Hij moet echt plastische chirurgie ondergaan man.. Dat gezwel word steeds groter.." Zei Christian."Die neus van hem ook" Voegde Dexter er aan toe. "En hijzelf word steeds kleiner" Mompelde Christian weer. "En Elmo lijkt steeds langer te worden.. Je word oud man" Grapte Dexter met een grijns. "Laat hem. Jij krijgt ook al rimpels Dexy." Dexter gromde. "Jij hebt rimpels op een andere plek" Christian kuchtte. "Jij hebt geeneens ' die plek' want Dexy is een meisje." Dexter gaf zijn broer een harde stomp. "Auw! Ik hou ook van jou.." Zei Christian met een grijns. Die twee waten echt niet te geloven met zijn tweeen. "We moeten eens een filmpje pakken met z'n allen. Of ben je bang in het donker, Elmo de muppet?" Zei Dexter met een grijns en liet zich door zijn knieen zakken met zijn ellebogen op de tafel.

Elliot greens toen hij zijn bijnaam hoorde maar reageerde niet. ''Uhm Elliot, je word uitgescholden?'' ''Weet ik, maar ze menen het niet..'' ''Moeten we ze slaan?'' Elliot begon te lachen en opende zijn ogen, ''Jongen dan wens ik je veel succes want dat gaat je niet lukken..'' Zei Elliot met een brede grijns. 4 handen werden op de tafel gezet dat voelde Elliot, hij liet zijn blik van de groep af gaan en keek recht in de ogen van Chris en Dexter. Hij greens breed. ''Christine en Dexy, jullie worden elk jaar knapper meiden..'' Zei Elliot met een grijns en haalde zijn voeten van tafel en keek de twee weer aan. ''Ja, wel goeie vakantie gehad hoor, alleen wat druk maarja dat heb je nou eenmaal als je een zusje heb als ik...'' Zei hij met een lachje. Hij keek even naar de rest die gewoon zijn schouders op haalde of niet eens reageerde. ''Hé Abbs!'' Schreeuwde Elliot. Abigail die tegen de muur leunde met haar ogen dicht schrok wakker en viel van haar stoel af. Met een doffe plof kwam ze neer. Elliot grinnikte, ''Goeiemiddag Abbs..'' Abigail krabbelde mopperd op, ''Verdomme Elliot, laat me nog één keer zo schrikken en ik crasteer je...'' Gromde ze en ging weer op haar stoel zitten, ze keek naar de tweeling en greens. ''Heei!'' Zei ze nu weer vrolijk. ''Ze vroegen hoe je vakantie was,'' Abigail keek Elliot droogjes aan maar daarna weer naar de tweeling. ''Nat,'' Antwoorde Abigail droogjes. Elliot grinnikte, ''Ik mag jou broers echt..'' ''Ach hou je kop of ik vraag je zusje of ze je kaal scheert...'' mopperde ze en keek toen weer naar de tweeling. Elliot keek even achterom om te kijken of de pukkel weg was en keek de tweeling met een brede grijns aan maar lachte uiteindelijk. Elliot grinnikte toen ze hem weer Elmo noemde. ''Achja, misschien word ik dan wel aantrekkelijker...'' Abigail schoot in de lach, ''Dan moet je nog veel en veel langer worden..'' Elliot keek haar aan en schudde uiteindelijk zijn hoofd met een grijsje en keek weer naar de tweeling. ''Of ik bang ben?'' herhaalde Elliot. ''Tuurlijk niet, naar welke film gaan we..'' Vroeg hij. ''En wie wil je mee nemen.'' ''Ik ga mee!'' Riep Abigail alvast en stak haar beide handen in de lucht. Elliot greens, ''Dan stel ik voor dat we Jazz dan maar ook mee nemen en Caine natuurlijk..'' Hij keek naar de groep. ''Wie gaat er mee?!'' De groep reageerde haast niet en bleven droogjes praten met de andere. Hij keek weer naar de tweeling. ''Nu die 6de jaars weg zijn is het opeens rustig... Alleen Abbs en Caine zijn een beetje gezellig..'' mompelde hij.

Christian gilde als een meisje toen Abigail aan kwam lopen. Dexter schoot in de lach. "Abbs!" Riep Christian vrolijk en omhelsde Abigail waarbij hij haar optilde van de grond. "Overdrijven is ook een vak Christine.." Zei Dexter. Hij richtte zich weer op Elliot. "Ik dacht aan iets griezeligs. Iets waarbij Abigail in mijn haren hangt.." Hij keek even naar Christian. "oooof in die van Chris.." Zei hij droogjes en kuchtte. "CHRIS.. Homo kom hier" Christian liet Abigail los en liep als een soldaat naar zijn broer. Toen hij eventjes niet keek sprong hij op Dexter zijn rug. "Dude.. Hoe oud zijn jullie.." Mompelde een jongen uit de groep. "Opgeteld bij elkaar zijn we zeven.." Christian leek na te denken. "Wacht effe.." Hij keek droogjes voor zich uit. "Maar dat kan nieteens..!" Riep hij, hij had een conclusie. "We zijn een tweeling.. Dus dan moet het een even getal zijn" Had Christian droogjes opgemerkt. "Goedzo party pooper.. Ik maakte maar een grapje" Zei hij met een droog gezicht en liet zijn broer van zijn rug af zakken. "Klootviool" wierp hij Christian toe, Christian glimlachte een brede neppe glimlach met zijn ogen gesloten. "Loveya" Zei Christian met een handkusje, Dexter maakte een kotsneiging. "Gayloooord.." Riep Dexter en duwde Christian zachtjes. Christian maakte een kusbeweging met zijn lippen, Dexter gaf hem een tik op zijn achterhoofd. "Muil dicht." "Ik praat niet." "Nu wel, Muil dicht" Christian zuchtte. Weer had hij verloren. "We kunnen ook een feestje vieren.. Als het maar eh.. Niet meer zoals vorige keer eindigd." Dexter kuchtte en gluurde naar Christian. Christian verslikte zich en liep rood aan. "Dex! Waarom moet je daar elke keer op terug komen.." Mopperde Christian, Dexter lachtte. "Je kan zo tussen de aardbeien" Christian snoof. "Je moeder ook.." "Mijn moeder is toevallig ook jouw moeder.." Christian sloeg zichzelf voor zijn hoofd. Die opmerking had hij nooit moeten maken.. (xD)

Abigail gaf een gil toen ze werd opgetild, ''Zet me neer!'' Gilde ze maar sloeg toch uiteindelijk haar armen om zijn nek heen. ''Man waarom moet je zo groot zijn..'' mopperde ze. Elliot grinnikte om de opmerking van Dexter en greens breed. Maar deze werd alleen maar groter toen hij over het idee hoorde van Dexter. ''Uhm, Horror dus...'' Abigail werd weer neergezet en grinnikte. Ze liep achter Dexter aan en ging op een stoel zitten voor Elliot. ''Horror?'' herhaalde ze. Elliot greens en zag die kleine paniek in haar ogen. ''Je bent nu officeel verplicht om te komen..'' ''O nee alsjeblieft, ik wil nog leven hierna..'' Elliot greens, ''Krijg je een hart aanval dan..'' ''Nee ik ga me ergens verstoppen en ik weet dat als mensen dan geen deo hebben opgedaan en je dan stikt van die stank..'' Elliot greens, ''Deo op doen dus..'' Zei hij met een grijnsje. Elliot grinnikte breed, ''Ik stel een filmavond voor in de loungeroom...'' Zei hij met een brede grijns. ''Maar wie gaan we allemaal uitnodigen, het is jullie idee jongens... Zeg maar wie er moeten komen en ik zorg er voor dat ze komen...'' ''Ja want jij kan alles..'' mompelde Abigail sarcaistisch. ''Abbs..'' ''Wat?! Ik moest verdomme 280 briefjes en evolopen schrijven voor de groep..'' ''Ja en daar zijn we je erg dankbaar voor en ik heb er nog 50 nodig..'' ''Jeez, Waarom?!'' ''Gewoon om je te pesten.'' Abigail zuchte, ''Goed,goed ik maak ze wel..'' ''Je bent een schat..'' Zei Elliot met een grijnsje en keek de jongens daarna aan. ''Vrijdag filmavond in de loungeroom? Daarna kunnen we altijd nog feesten..'' Stelde Elliot voor. Abigail sprong op, ''Ik zorg voor de drank!'' ''Drank geregeld,'' Zei Elliot met een grijns. ''Wie doet de films?'' ''Ik doe de popcorn en de snacks wel..'' Zei Elliot, hij keek de tweeling aan.

(( beetje inspriloos ))

((Maakt niet uit ^^ post zo, ff momentje met m'n oma))

(( is goed hoor, ik post denk morgen ga nu ook ff beneden zitten ))

"Ik ben groot.. Omdat het kan" Zei Christian met een grijns. "Klootviool.." Zei Dexter opnieuw. "Wat nou." "Niets hoor." Dexter greens. Christian keek hem dodelijk aan. "Waag het om het te zeggen." Christian keek hem waarschuwend aan. "Chrissyyy~" Riep Dexter toch uitdagend en kneep in zijn wang. "Blijf van me af flikker, poot, homo." Mopperde Christian en trok zich los van Dexter. "Je vind het wel leuk. Stiekem droom je over me." Christian lachtte sarcastisch. "Ja in JOUW dromen." Dexter trok een pruillip. "Dump je me nou?" "Ja en hoe." Dexter snikte nep. "Dat neem je terug" Zei hij nep zielig en keek Christian smekend aan. "Val dood." Christian gaf nu Dexter een tik. Dex zijn aandacht werd getrokken door Elliot die een vraag stelde. "Euhm.. Die Rooie, Caine.. Moeten zowiso mee. Drank word geregeld dus. En dit keer ga ik geen weddenschap aan.." Wees hij er nog op. Maar het zou vast wel weer uit de hand lopen. Ze hadden wel mooi twintig euro gekregen, mooi meegenomen. Samen maakte dat veertig euro. Dexter rekte zich uit. "Ooh, Je bedoelt Romy?" Vroeg Chris, Dex knikte. Op de vraag wie de films deed stak Dexter zijn hand omhoog. "Doe ik wel. Saw? Hounting in connecticut?" Chris schudde zijn hoofd. "Nee man, Die van Connect-tie-kut is flauw.. Daar kijkt geen hond naar" Dexter zuchtte. "Ideeen?" Christian haalde zijn schouders op, Maar stak daarna zijn hand op. "PARANORMAL ACTIVITY TWEE..." Riep hij, Dexter joelde.. "Dat word 'm! Als Abigail maar niet in d'r broek pist he Abbs?" Zei hij met een grijns en een vriendelijke knipoog. Christian lachtte. "Ik durf te wedden dat jij de eerste bent die in z'n broek zijkt" Zei Christian tegen zijn broer. "Doe alvast een luier aan Chrissy.." Zei Dexter met een grijns.

((Ow Jammer D:))

Elliot trok zijn wenkbrouw op, ''Dudes jullie moeten echt meer met andere jongens om gaan hoor,'' ''Ik meen het..'' ''Jullie worden verwijfd..'' Zei hij droogjes en keek daarna naar Abigail die hem aandachtig bekeek. ''Is er iets, Abbs?'' Abigail schudde haar hoofd, ''Nee, niets hoor.'' Loog ze en legde een hand onder haar hoofd en keek even de andere kant op. ''Je liegt.. Nou vetel op..'' Abigail zuchte, ''Heb jij een weddeschap met Caine?'' Elliot trok zijn wenkbrouw op, ''Nee,hoezo..'' Het gezicht van Abigail klaarde op, ''Echt niet?'' vroeg ze met een vrolijke twinkelogen. ''Hoezo dan?'' Abigail greens, ''Niets hoor,'' ''Vertel,'' ''Nee...'' ''Abigail?'' Maar hij greens daarna breed. ''Hij heeft je voor het bal gevraagt is het niet?'' Abigail werd lichtjes rood en keek naar beneden. ''Uh..'' ''Ja dus...'' Zei Elliot met een brede grijns. ''Ah, Abbi word groot..'' Abigail rolde haar wangen maar keek de tweeling weer met grote ogen aan toen het weer over de films ging. ''Paranormal activity..'' Herhaalde ze met een piep stemmetje. Abigail had die film nog nooit gezien maar wel voorstukjes en zelfs daar kreeg ze nachtmerries van. Ze bolde vervolgens haar wangen. ''Ik pis niet in me broek..'' Zei ze. ''Ik kijk gewoon niet,'' Zei ze dapper en rechte haar rug. ''Ik ga gewoon verschuilen bij mensen,'' ''Zoals?'' ''Zie je dan wel... Denk de gene die naast me zit..'' Elliot greens, ''Ik zal het tegen caine zeggen..'' ''Elliot!'' ''Ja wat nou?'' Abigail keek weg. ''Je doet maar,'' mompelde ze. Elliot greens en keek vervolgens naar de tweeling. ''Ik nodig Jazz ook wel uit..'' Zei hij met een grijnsje.

Dexter greens bijna kwaadaardig. "Dit gaat leuk worden.." Zei Christian voordat Dexter dat kon doen. "Christoph. Was je nog van plan om tot 5 uur te zitten?" Alleen al aan het zien van Chris' ogen kon hij er op uit maken dat hij dat niet van plan was. "Mooi. Ik ook niet." Dexter greens breed. "Wat zijn jullie vanmiddag van plan?" Vroeg Dexter terwijl hij aanschoof zonder te vragen. Waarschijnlijk vonden ze het niet erg want er werd niets van gezegd. Ook Christian nam plaats. "Jazz komt ook? Awesome." Christian propte een geplette boterham in zijn mond, Dexter was de oorzaak dat de boterham geplet was aangezien ze net door de hele aula hadden gerend. "Ow en Dex.. Vergeet je luier niet" Mompelde Christian tussen het kauwen voor. "Ik zal een emmer meenemen, aangezien je van Jazz gaat kwijlen" Chris bolde zijn wangen. "Niet!" Riep hij, hij kauwde demonstratief verder. "Wel." "Niet." "Wel." "Niet." Dex greens. "Niet." "Wel. oh fuck!" Chris had het ja nee spelletje verloren. "Da's oneerlijk! Je moet niet opeens 'niet' zeggen.." Dexter lachtte. "Dat is niet oneerlijk, Dat is onterecht." "Dat is hetzelfde." Mompelde Chris. "Niet." Dexter greens. Hier kon hij zijn broer altijd mee zieken. "Fuck off.." Mopperde Christian, maar hij kon een grijns niet onderdrukken.

Elliot grinnikte, ''Dus christina vind, Jazz leuk...'' zei hij breed grijnzend. “dit gaat nog echt leuk worde,” zei hij met een brede grijns van oor tot oor. “Ga je haar vragen voor het schoolbal?” vroeg hij nieuwgierig. Abigail keek chris ook aan met grote nieuwgierige ogen. Dat was best intersant om te weten. Ze grinnikte opnieuw toen de tweeling begon met het ja,nee spelletje. Ze vond het best grappig om te horen maar richtte al snel haar aandacht op de kantine deur toen hij openen ging. “Fabianna, Rot op! Ik wil je niet in de groep hebben, hoor je me...” gromde een meisje met rood/donker bruin haar met de stem van een engel, tenminste vond Abigail dan. “Ik ben alleen verkouden..” “Dat zeg je telkens en zelfs een valse kraai zingt nog beter, dus nomaals nee!” Jazz zuchte “Kom maar terug als je echt talent heb... Ow en de volgende keer geen roodkapje alsjeblieft.” Jazz draaide zich om en liet het meisje beledigd achter zich. “zal je haar net hebben,” green Elliot. Een glimlach sierde haar gezicht toen ze de andere zag. “heei guys..” zei Jazz weer vrolijk. “hello..” zei Elliot met een grijnsje. “waar hadden jullie het over?” “filmavond,” “awsome,” zei Jazz grijnzend. “kom je ook?” “Ja tuurlijk, wanneer?” “Vrijdag,” Jazz keek een beeje aarzeld. “Magik dan iemand mee nemen, had namelijk al afgesproken.” “sure,” Jazz glimlachte breed, “oke dan kom ik...” zei ze met een brede grijns. Elliot keek ven met een grijns naar de tweeling. Maar gaf vervolgens antwoord op de vraag of ze nog iets gingen doen. “nee niet echt... jullie?” vroeg Elliot vrrvolgens.

Christian snoof. "Niet. Dex ook. Ik bedoel.. Dex wel.." Mompelde hij, Dexter schoot in de lach. "Eikel, Je verlult jezelf" Christian snoof weer. "Helemaal niet." Dexter rolde met zijn ogen. "Ik ga niet weer zo'n spelletje spelen Chris.." Mompelde hij. Toen Elliot vroeg of ze Jazz gingen vragen, haalde ze tegelijkertijd hun schouders op. De hoofden van de tweling schoten allebei in de richting van waar de stem vandaan komt. "Daar zul je d'r hebben." Zei Dexter met een kort grijnsje. "Nou Chris, veel geluk." Hij gaf zijn broer een zetje, Christian sloeg Dex' arm weg. "Blijf van me af engerd.." Mopperde Chris, "Engerrrrrd" Herhaalde Dexter met een overdreven R en grinnikte. "Echt.. Serieus.. ga je baard scheren ofzo.." Mompelde Chris, Dexter wreef over zijn kin, Zijn baardje was juist wat hem sexy maakte. En zijn stem. (xD) "Dat jij nou nog nieteens in de puberteit zit kan ik ook niks aan doen.." Zei Dexter en zwiepte even zijn haren uit zijn gezicht. Chris plantte zijn hand op zijn voorhoofd en zuchtte. "Dex.. Serieus.. stop met die stomme, niet-doordachte opmerkingen van je.." Dexter klapte in zijn hand. "Zozo, Chrissy heeft een nieuw woordje geleerd" Riep hij overvrolijk. Dexter werd dodelijk aangekeken door Chris, Dexter greens. "Hvj wjnmk" Spelde Dexter en ging met z'n hand door Chris' haren. "DEX.." Riep Christian. "Kom vechten dan" Zei Dexter weer met een grijns. "Wedden dat ik je binnen zeven seconden neer leg? Nee, zes" Dexter legde zijn hand op Chris' hoofd en duwde hem naar achteren, Bijna viel hij van zijn stoel af. "Oke oke.. ik geloof je" Mompelde Christian. Jazz was bij de tafel komen staan. Beide glimlachtte ze, Dexter leunde met zijn hoofd op zijn hand. "Goedenmiddag schoonheid." Zei Dexter en glimlachtte charmant. Dit was gewoon zijn manier van groeten. "Slijmbal." Mompelde Chris, "bek dicht kleine" Zei Dexter met een grijnsje en volgde het gesprek.

Elliot keek naar Jazz, ''wie was dat net?'' ''Wie?'' vroeg Jazz. ''Dat meisje wat je beledigde..'' ''Ow, Fabinne..'' Zei Jazz en propte een stuk van haar boterham in haar mond. Elliot greens, ''Drukke dag gehad in de concertzaal?'' Jazz schudde haar hoofd en slikte haar brood door. ''Die Fabinne kwam weer eens kijken en vroeg of ze voor mij mocht zingen..'' ''En wat zéi jij?'' ''Uhm of ze haar talent eindelijk had gevonden..'' Zei ze met een lichte grijns en likte haar vingers af waar chocoladepasta op zat. ''En toen?'' vroeg Abigail nieuwgierig. ''Nou ze ging zingen en beschadigde weer eens mijn trommelvliezen met haar kraaienstem...'' Abigail grinnikte, ''Jij bent echt kieskeurig hé..'' ''Uhm ja, eigelijk wel.'' Zei Jazz schuldig. ''Waarom?'' ''Omdat ik alleen mensen met talent wil in me groep zodat we als we een optrede moeten geven we niet voor schut staan en Soul staat bekend om mensen met talent en ik wil niet bekend staan als de groep met kraaienstemmen..'' Abigail knikte begrijpelijk. ''Heb je nog wat leden gevonden?'' vroeg Elliot vervolgens. Jazz schudde haar hoofd. ''Nee niet echt, nouja één meisje maar ze was zo verlegen dat ze niet voor mij en de groep wou spelen, alleen voor mij...'' Zei ze rustig. ''Dus morgenmidaag zit ik te luisteren naar een pianostukje..'' Zei Jazz met een glimlach. ''Zoek je nog leden?'' ''Tuurlijk, ik zoek altijd talent... Alleen moeilijk te vinden tussen de kraaien..'' Zei ze en leunde met één hand op de tafel en nam weer een hap van haar brood en likte haar vingers weer af toen het helemaal op was. ''Jazz?'' Jazz keek op, ''Ja?'' ''Er zit iets op je gezicht..'' Jazz likte haar lippen af. ''Weg?'' ''Nee, het zit er nog..'' ''verdomme, Abbs heb je een spie-..'' Ze stopte haar zin. Abigail keek haar vaagjes aan, ''Een spiegel..?'' ''Uh ja..'' mompelde Jazz. Abigail knikte en gaf haar het kleine spiegeltje. Jazz hield het voor haar gezicht maar ze zag haar spiegelbeeld niet, Abigail had natuurlijk niet dat speciale glaswerk... Ze slikte even en keek een beetje hulpzoekend naar de Tweeling en Elliot.

Dexter schudde grijnzend zijn hoofd, hij legde een hand voorzichtig onder haar kin en met zijn andere hand veegde hij het plekje weg. "Zo.. Het is weg." Zei hij met een glimlach, Chris keek Dexter emotieloos aan. "Slijmbal." Herhaalde hij weer, Dexter haalde zijn schouders op. "Ik ga er tenminste voor.." Zei hij bijna mysterieus en glimlachtte charmant naar Jazz. Het was zo'n glimlach die je alleen zag in films.. Maar Christian kon er ook wat van, Je moest je niet vergissen. Nee, Absoluut niet! Alleen Christian stapte wat minder snel af op een meisje. Hij kuchtte wat zodat hij weer de aandacht kreeg van Dexter. "Dex.. Je kwijlt.." Mompelde Christian met een grijns. Dexter grinnikte. "Ik mag kwijlen.." Zei hij, en vouwde kort zijn handen samen. Hij keek Jazz weer aan. "Dus jij komt ook, film kijken? Wie neem je mee?" vroeg Dexter met een lieve glimlach. Christiaan zuchtte. "nog effe en je kan een emmer vullen met kwijl gozer.." Mompelde Christian afwezig.

Jazz glimlachte, ''Dankje,'' Zei ze tegen Dexter met een lieve glimlach. Ze keek nog even naar het spiegeltje en zuchte diep, ze streek haar haren even uit haar gezicht en gaf het spiegeltje weer terug aan Abigail. ''Dankje voor het lenen..'' ''Graag gedaan,'' Zei Abigail met een glimlachje. Jazz keek weer naar Dexter en kon het niet laten om lichtjes te giechelen. Daarna keek ze naar Christian en legde een arm om hem heen. ''Ik hou ook van jou hoor,'' Zei ze met een grijnsje en knipperde overdreven met haar ogen. Maar al snel daarna moest ze zelf lachen. Ze keek even naar Elliot en Abigail die onderling wat blikken uitwisselde. Ze grinnikte kort maar keek Dexter weer aan toen hij aan haar vroeg wie ze mee ging nemen. ''Uhm..'' Ze keek een beetje bedenkelijk vooruit. ''Alice Samantha nog iets... Maar dat ben ik vergeten..'' ''Ow,ow Jazz niet zo handig van je,'' Zei Elliot grijnzend. ''Ach hou je kop, Elmo..'' Zei Jazz droogjes. Elliot keek haar schaapachtig aan maar Abigail schoot in de lach van Elliot's gezicht. Jazz grinnikte maar keek de tweeling aan, ''Haal alsjeblieft geen grapjes uit met haar, ze is echt heel erg verlegen, ze durfde nauwelijks iets tegen me te zeggen...'' Zei ze serieus maar glimlachte uiteindelijk toch naar de tweeling. Ze wist niet echt hoe het kwam maar die twee waren gewoon haast onweerstaanbaar. Maar dat kwam misschien omdat ze die vampier charme hadden maar dan waren Caine en Elliot ook onweerstaanbaar. Ze grinnikte lichtjes, ze waren inderdaad knap, maar toch vond ze de tweeling leuker dan de andere vampiers. Want dat waren ze, dat was hun grootste geheim. En tot nu toe was Jazz de enige vrouwelijk vampier. Niet dat ze het erg vond, nee in tegendeel ze vond het wel leuk dat ze de enige vrouwelijke vampier was, het gaf haar toch die macht. Ze veegde haar haren achter haar oor en keek weer naar de tweeling en vervolgens naar Elliot. ''Gaan we alleen film kijken of ook iets anders?'' Vroeg ze. Elliot haalde zijn schouders op, ''Ik denk daarna gewoon feesten ofzo,'' Jazz grinnikte, ''Ik hoop voor de tweeling dat ze niet zo dronken worden..'' ''Jazz dan word jij eerder aangerand..'' Zei Elliot droogjes. Jazz schudde haar hoofd met een grijns, ''Tuurlijk Elliot, de tweeling doet me zoiets nooit aan...'' ''Wacht maar af..'' Zei Elliot grijnzend. Jazz gaf hem een tik op zijn achterhoofd maar keek hem vervolgens met een heel lief engelachtige glimlach. Heel onschuldig en lief zoals alleen zij kon doen. Elliot keek haar droogjes aan maar keek toch snel voor zich uit. Want die blik in haar ogen maakte haar aantrekkelijker vond Elliot dan. Abigail grinnikte en legde haar armen op tafel. ''Waaraan denk je?'' vroeg Jazz aan Abigail. Abigail schrok op, ''Aan niemand..'' Jazz greens, ''Je verlult je zelf..'' ''Niet waar,'' mompelde Abigail. Jazz greens ''Aan wie?'' vroeg ze met een brede grijns. ''Caine natuurlijk!'' riep Elliot luid. Abigail keek Elliot dodelijk aan, ''Als jij morgen nog geen schaamhaar meer wil hebben moet je vooral zo door gaan..'' Elliot greens, ''Grapje Abbs..'' Jazz grinnikte, ''Dus jij heb een oogje op Caine?'' ''Nee!'' Jazz greens nog breder, ''Je liegt ik zie het in je ogen..'' Jazz ging zitten voor Abigail met haar handen op tafel die haar hoofd ondersteunde. ''Vertel..'' Abigail schudde haar hoofd, ''Nee ga ik niet doen..'' ''Ah, toe?'' Vroeg Jazz met een schattig pruillipje. ''Alleen als jij zegt op wie jij een oogje heb..'' Jazz greens en ging recht zitten. ''Nou... Uhm Ja..'' Jazz greens breed, ''Dat vertel ik je nog wel eens,'' Zei Jazz en knipoogde naar Abigail en keek naar de tweeling. ''Wat gaan we doen?'' Vroeg ze aan hun.

Dexter grinnikte, Maar keek Jazz daarna serieus aan. "IK zou niet durven. Je weet hoe ik ben." Zei hij met een lieve knipoog en keek Elliot weer aan. Christian keek Jazz schuin aan met een grijnsje toen ze een arm om hem heenlegde. "Mooi.. Dan ben ik in ieder geval niet eenzaam" Zei hij breed grijnzend en legde ook een arm om haar middel. "Zozo Christian.. heb je een vriendinnetje?" Christian bolde zijn wangen. "Niet! Val dood.." Mompelde Christian met een grijns. Een grijns die verraade dat hij zeker wel ergens in zijn hart gevoelens voor dit meisje had. Maar bij Dexter was het precies hetzelfde.. Ze wisselde een blik uit waarna ze zachtjes lachtte. "Dexter heeft een oogje op je.." Dexter grinnikte. Hij zei niets, met dit soort dingen ging hij heel subtiel om. niet zoals CHristian, Die gelijk in de verdediging ging, waardoor je gelijk wist dat iets niet zo was. Dexter rekte zich uit. "Kijk uit Christoph. Dadelijk bijt ze je tong er nog af.. Ik denk eerder jij die van haar" Zei hij met een grijnsje. Christian kuchtte. "Hou nou gewoon je bek dicht.." Mompelde Christian, HIj liet zijn hand van Jazz' middel afglijden en keek haar nog even aan. hij keek zijn broer aan, en toen naar de halve geplette boterham, Christian had geen honger meer. Hij beet op zijn lip, voor de zekerheid voelde hij met zijn tong aan zijn hoektanden om te checken of ze langer waren, Want Christian wilde iets anders. Maar hij kon zich redelijk rustig houden. "Ik ga even naar de wc.." Mompelde Christian en stond met licht trillende handen. Dexter wist wat er aan de hand was, "Moet ik mee gaan?" Vroeg hij bezorgd en bekeek Christian. "Nee 't lukt wel" Zei Chris met een geforceerd glimlachje en liep richting de wc's. Eenmaal in de wc's zocht hij naar een strip witte pillen die in zijn zak moesten zitten. Hij zuchtte toen hij de strip zag waar nog twee witte ronde tabletjes in zaten. Hij drukte ze er allebei uit en gooide het plastic in de afvalbak, Hij kon moeilijk die pillen innemen waar de groep bij zat. Ze waren te klein voor paracetamol. Wat was zijn smoes? Wat moest hij zeggen dan? Juist. Daarom nam hij ze ook hier in. Hij slikte ze door met water, hij gooide wat water in zijn gezicht en keek in de spiegel. Hij was blij dat hij zichzelf kon zien. hij streek met zijn handen over zijn gezicht, tegenover gesteld tot Dexter had hij geen gezichtsbeharing. Er zat niets op zijn gezicht. Egaal, Zacht en mooi gekleurd. Alsof hij een levende bewerkte foto was. Dexter had ook geen rimpeltje, puistje of iets wat daar op leek. Hij had alleen maar een licht baardje en het maakte hem nog eens aantrekkelijk ook. hij trok zijn lip op, Zijn hoektanden namen weer een normale vorm aan en Christian zuchtte opgelucht. Rustig liep hij weer terug naar de tafel in de kantine en liet zich zakken alsof er niets aan de hand was.

Jazz grinnikte, ''Jaloers dat ik zijn vriendinnetje ben,'' Zei ze met een klein grijnsje, natuurlijk was dit niet zo en je kon aan haar ogen zien dat ze wat aan het dollen was. Ze greens lichtjes toen Christian zei dat Dexter een oogje op haar had. ''Jij ook toch,'' Zei Jazz met haar tong uitgestoken. Jazz was zo'n meisje die overal het beste van probeerde te maken. Ze greens lichtjes maar voelde zijn hand later van haar middel afglijden. Ze keek Christian aan toen hij zei dat hij naar de wc ging, ze keek hem lichtjes bezorgd aan waardoor Abigail even op haar onderlip beet. Jazz glimlachte naar haar, ''Jongens hebben niet zo'n grote blaas als wij..'' maakte ze er van. Abigail grinnikte en keek even naar de andere van de groep. Er was een meisje met een jongen aan het dansen alsof er helemaal geen mensen waren. Abigail en Elliot begonnen te joelen toen ze elkaar kuste. Dit was 'het' stelletje van de groep. Abigail vroeg zich af of zij ook zo eens zou zijn. Elliot zei dan altijd dat ze daar knap genoeg voor was maar dat ze gewoon moest wachten. Elliot was de enige maar dan ook echt de enige die wist dat ze nooit had gezoent. Elliot zei dat ze gewoon moest wachten op het moment. Abigail droomde bijna elke avond over haar eerste zoen maar elke keer kon ze het gezicht van die gene niet zien, enkel zijn lippen, neus en haar. Maar zijn ogen zag ze niet. Ze zuchte even. Even later kwam Christian terug en ging weer zitten. Elliot greens lichtjes en keek Jazz aan, ''Wanneer is die danscurcus nou?'' Jazz draaide zich naar Elliot toe. ''Woensdagmiddag...'' ''Ow.. Dan moeten we ons uitje maar eens skippen..'' Jazz knikte en zuchte, ''Wat is er?'' ''Ik heb nog geen danspartner met wie ik het kan voor doen..'' Elliot greens, ''Ik zou graag willen hoor maar je weet zelf dat ik alleen maar de wals kan en ander klungelig voeten werk..'' Jazz lachte lichtjes. ''Ja dat weet ik nog..'' Abigail grinnikte en keek weer naar de rest.

De tweeling schudde hun hoofd. Zij hadden al iemand in gedachten. "Vraag Rihanna" Zei Christian met een brede grijns. "Die neem jij toch al, Chrissy?" Christian grinnikte. "Neh sorry. ik date geen wandelende barbiepop met mislukte.. Ja, Alles eigenlijk." Zei Christian droogjes en rekte zich uit. Hij voelde zich een stuk beter. Maar vanavond zou het niet meer goed gaan. Hij zou Dexter om een daad moeten vragen. Even voelde hij in zijn nek. Het was wel te voelen, Twee puntjes. Die waren van Dexter. Maar te zien was het echt niet. Dexter had ze ook, ze waren van Christian. ze waren nog nooit door iemand anders gebeten dan elkaar, want gebeten worden of iemand bijten liet je niet zomaar gebeuren. maar voor Dex en Chris was het een ander verhaal. Ze gaven elkaars leven, Ze gingen door het vuur door elkaar. Nooit zouden ze weg gaan bij elkaar, kreeg een van hun een vriendin en kon ze niet met de ander opschieten, Dan had ze dikke pech. Maar ze leken zo veel op elkaar dat het niet echt zou gebeuren. maar toch waren ze beide een eigen persoon. "Ga met de kast dansen Elmootje" Zei Dexter terwijl hij breed greens. Dex en Chris keken elkaar voor een moment aan en toen op de klok. de pauzebel kon elk moment afgaan. Een diepe zucht verliet Dexter zijn mond. Wiskunde. Die twee gingen nog eens in de problemen komen bij dat vak..

Elliot greens breed, ''Dan vraag ik eerder die mislukte barbiepop nog, maar bedankt...'' ''Dus je kiest Rihanna boven een kast?!'' Zei Jazz verbaast. ''Uhm, ja.. daar kan je nog lol mee hebben..'' ''Zoals?'' Elliot haalde zijn schouders op, ''Weet niet, haar make-up misschien stelen als ze niet kijkt of verhalen door vertellen..'' ''Jaja, stiekem duik je gewoon met haar het bed in..'' Elliot grinnikte, ''Tuurlijk, met die borsten van haar, pff...'' Jazz grinnikte, ''Die zijn groter dan jou hoofd..'' ''Ik neem een naald mee, duh...'' Zei Elliot grijnzend, zijn stem had hij een beetje verwijfd opgezet. Dat deed hij natuurlijk expres. Jazz en Abigail schoten in de lach. Elliot keek Jazz aan, ''Uhm Jazz?'' ''Ja?'' Elliot maakte een gebaar wat Abigail niet echt begreep. Jazz knikte en pakte wat uit haar tas, iets wat leek op een multi-vitamine pakje maar het was iets heel anders. Jazz prikte het rietje er in en begon te drinken. De vloeistof was rood en Abigail trok haar wenkbrouw op, ''Wat is dat?'' ''Multi-vitamine, bosvruchten..'' Zei Jazz en deed haar lippen om het rietje heen. Ze deed haar ogen dicht want ze werden altijd rood als ze het dronk. Abigail knikte lichtjes en zuchte, ''Ik heb zo Engels..'' ''Puist..'' mompelde Jazz terwijl ze dronk. Elliot keek Jazz aan en greens, iedereen wist wat ze dan zou volgen, kunstgeschiedenis. ''Ik heb even denken...'' Elliot keek naar het groepje. ''Brennan wat hebben we dadelijk!'' ''Biologie..'' ''Uhm lekker...'' mompelde Elliot en keek naar Jazz die haar ogen weer openen deed, ze waren heel licht rood maar ze werden al snel bruin. De bel zou zo wel gaan. Jazz zuchte, ''Zullen we vanavond naar het skatepark gaan?'' Elliot en Abigail knikte, ''Tuurlijk,'' Zei Abbi en Elliot tegelijke tijd. Jazz keek de tweeling aan, ''Zie ik jullie ook?'' vroeg ze aan hen.

De twee knikte hevig. "Duh, Tuurlijk" Zeiden ze in koor. Ze schoten in de lach, Hier konden ze altijd om lachen. "We hebben zo die tietloze voor Wiskunde" mompelde Dexter verveeld. "Euh.. Dex.. Die tietloze is wel een man.." Zei Christian. Dexter snoof. "Weet ik, Maar hij is homo dus hij is een wijf en heeft gewoon geen tieten." Mompelde hij. Christian schoot weer in de lach. "Gozer.. Die opmerkingen van jou soms, echt waar" Zei hij en hij deed alsof hij een traantje wegpiekte. "Ik weet het Chris. Ik word stand-up Comedian" Zei Dexter met een grijns. "HAHA! Met jouw kop? Dan kom je nergens.. Niet eens in een reclame" Dexter keek Christian droog aan. "Moet ik jouw kop ook even verbouwen? Jij komt dan nog niet eens in een horrorfilm" Christian greens. "Een horrorfilm levert meer geld op dan een stomme waspoeder reclame" Dexter grinnikte. "Waspoeder, Dat kan jij wel gebruiken.. En nieuwe kleding al helemaal" Christian kuchtte. "Ik weet niet hoor. Maar meestal dragen wij elkaars kleding.. Noob.." Mompelde Christian en keek Dexter nu droog aan. "Owjah.." Mompelde Dexter met een grijns en ging even achteruit zitten. Hij bekeek Christian. Chris.. Doe je ogen dicht.. Christian keek op naar Dex. "Fuck.." Mompelde hij, Hij hield zijn handen voor zijn gezicht. Hoe de hell ging hij dit oplossen..

Jazz schudde met een grijnsje haar hoofd en luisterde met een half oor naar de tweeling maar toen ze Chris hoorde vloeken keek ze naar hem. Ze zag zijn rode ogen hij sloeg zijn handen voor zijn gezicht. Abigail keek nu ook naar Christian. ''Wat is er met hem?'' vroeg ze aan Jazz. Jazz beet op haar onderlip en legde haar hand op zijn schouder. ''Gaat het Chris, zullen we even naar de concertzaal gaan?'' vroeg ze. Ze wist dat er op dit tijd stip niemand daar was. Abigail keek nu ook bezorgd. ''Maak je geen zorgen, Abbs...'' Abigail slikte, ''Wat is er dan met hem..'' ''Niets Abbi..'' ''Maar..'' ''Er is niets waar je zorgen om moet maken..'' Zei Elliot duidelijk. Abigail deed haar mond openen maar sloot deze uiteindelijk en knikte. Elliot zuchte, gelukkig was Abigail niet zo'n moeilijk meisje, als ze zich er niet mee mocht bemoeien deed ze dit ook niet. Ze wierp toch nog even een bezorgde blik naar Christian en keek vervolgens even naar Dexter. Jazz stond langzaam op, ze zou de les wel skippen of anders een te laat briefje halen. ''Kom,'' Fluisterde ze Christian toe en duwde hem gewoon voorzichtig richting de hal. Ze keek even naar Dexter om te kijken of hij mee ging maar als hij hier zo blijven zou ze dat ook begrijpen.

Dexter schoot omhoog. "Ik ga mee." Want Dexter was op dit moment de enige die er voor kon zorgen dat zijn honger werd gestild. Het ging de laatste tijd niet zo heel erg goed met Christian, wat het vampier zijnde betreft. Maar het zou wel weer goed komen. Hij legde een arm om Christian heen, Samen met Jazz begeleidde ze hem naar de Concertzaal. Eenmaal daar haalde Dexter de handne van zijn broers gezicht af. "Chris.. Gaat het..?" Christian opende zijn ogen en keek Dexter voorzichtig aan. Zijn ogen waren rood, Het was eigenlijk best mooi te zien. En in de donkere concertzaal leken ze wel licht te geven. Christian knikte langzaam. "Het gaat.. Denk ik.." Hij sloot even zijn ogen, hij voelde dat zijn tanden over zijn lippen reikte. Dit was de tweede keer vandaag.. En zijn pillen waren op "Dex. Ik heb nog die sap voor je, Of die pillen.." Dexter schudde zijn hoofd. "Het helpt niet Dex. Ik heb er net al twee ingenomen.. " Mompelde Christian, Hij slikte. Hij wist dat hij Dexter altijd kon bijten, Maar niet waar Jazz bij was.. Nee, Dat durfde hij niet. Maar ergens had hij geen keus. "Chris. Je weet het he..?" Chris schudde zijn hoofd. "Ik wil niet Dex." Dexter keek hem streng aan. "Voordat er ongelukken gebeuren.. Chris.. Toe. Het is niet erg.." Christian keek Dexter niet aan. Even keek hij Jazz aan, Weer slikte hij. Zijn keel brandde. Christian greep zijn broer bij zijn shirt en trok hem dichterbij. Als je niet zou zien dat ze broers waren, en niet zou weten dat ze vampieren waren, Dacht je dat ze homo waren. Maar Jazz wist wel beter. Hij rustte zijn tanden op Zijn huid, Dexter rustte zijn hand op Chris' rug. Gewoon om hem te laten weten dat het goed was..

De drie lieten Elliot en Abigail zonder ook maar uitleg te geven achter, ze konden het ook niet uitleggen. Elliot wist al wat er aan de hand was en begon een gesprek met Abigail zodat ze werd afgeleid en geen aandacht meer gaf aan Christian. Zoals verwacht was de concertzaal leeg, op een jongen na. Jazz keek de jongen aan die rustig zat in de zetels. ''Weg wezen,'' Siste Jazz toen de jongen haar aan keek. De jongen knipperde met zijn ogen maar toen hij haar doordringende blik zag gaf de jongen het op en verliet de zaal. Het was nu stil en vooral donker het enige licht kwam van de spot van het podium en het licht wat in viel door de kleine raampjes. Jazz en Dexter begeleiden, Christian naar het podium waar Dexter zijn handen weg haalde. Jazz was eerlijk gezegt verbaast over de wonderlijke schoonheid van Christian, ze scheurde uiteindelijk haar blik van hem los en hees zich op de podium. De jongens spraken tegen elkaar, Jazz voelde gewoon de broerder liefde voor elkaar. Jazz zag dat Christian naar haar keek met die prachtige rode ogen. Ze knikte hem toe met een liefdevolle glimlach. Uiteindelijk greep Christian de shirt van zijn broer vast en zetten zijn tanden op zijn huid. Jazz sloeg een vertederde zucht, ze vond een beet altijd prachtig om te zien, je voelde meestal de liefde die de twee hadden. Jazz had nog nooit haar tanden in iemand gezet want dat zo beteken dat de pillen en het sap minder goed zo aan slaan bij haar omdat ze verlangende naar het echte verrukkelijke bloed. Ze slikte even en sloot kort haar ogen, ze vroeg zich af hoe het was om gebeten te worden of iemand te bijten. Ooit had ze de dwang om iemand te bijten maar ze had het nooit gedaan omdat ze niet verbonden wilde worden met een persoon maar ooit kwam de dag dat ze werd gebeten. Een beet was net als een eerste kus, het was speciaal vond Jazz. Ze rilde lichtjes aan de gedachten dat ze werd gebeten door een andere vampier want Jazz zou nooit maar dan ook nooit een relatie krijgen met een gewoon mens. Waarom? Omdat het traditie was. Het was een schande om met een mens te trouwen of een relatie te hebben. Een mens bijten zou dus dan ook nooit mogen van haar familie en Jazz hield zich strik aan hun regels omdat ze anders uit de familie werd gegooit... Hun familie was hard en kende geen genade. Jazz was soms zelfs bang voor haar familie maar ze deden het met liefde. Ze zuchte van verlangen toen ze terug dacht aan haar eerste beet en opende vervolgens haar ogen weer. In haar ogen zag je altijd waar ze aan dacht als je er maar diep genoeg in keek.

Christian had zijn ogen gesloten en beide handen om de stof van Dexter's shirt gesloten Zijn tanden gleden weg in de huid van zijn nek. De smaak van het bloed van zijn broer was altijd zo.. Prettig. Het was niet te beschrijven. Hij begon al wat rustiger te ademen, Hij voelde de hand van zijn broer liefdevol door zijn haren strijken, Pure broederliefde. Het zag er zo lief uit, Tenminste, voor Jazz waarschijnlijk wel. Voor een normaal wezen was het een afschuwelijk gezicht geweest. Langzaam trok Christian zijn tanden uit zijn nek en likte de plek schoon. Het had hem rustig gemaakt, Dexter hief zijn kin op, om te checken of het goed ging met Christian. Christian keek terug, Dexter kwam iets dichterbij. "ex..!" Maar Christian durfde niet echt iets te zeggen. Hij voelde de tong van Dexter over zijn kin gaan en zijn duim over zijn lippen, Hij had het uit zorg schoon gemaakt. "Je kan nie tmet een rood gezicht de kantine in." Was Dexter's verklaring, En hij loog niet. Dexter had niet die bedoelingen, Christian bleef als een broer, Als een beste vriend. Nooit zou hij die vriendschap, die band willen schenden. En al helemaal niet het er op wagen. Nee, Dit waren totaal geen liefdesgevoelens. Maar soms was het gewoon zo verwarrend voor Christian. Christian keek even naar beneden. Hij omhelsde Dexter kort en glimlachtte even, Hij liet hem langzaam los. "Thanks.." Zei hij zacht en slikte. De smaak was in zijn mond blijven hangen. Dexter was de enige persoon die Christian ooit had gebeten, En andersom ook. Voor hen was een beet ook speciaal. Net als die band die de twee hadden. Christian's ogen waren nog lichtjes rood, Het maakte hem op een of andere manier aantrekkelijker. "Calm down Chris." Zei Dexter zacht, en bestudeerde Christian's houding. Hij merktte dat hij zich ongemakkelijk voelde, Maar Dexter ging er niet op in. Het was even goed zo.