Gevoelens voor jou en mij...

(( https://www.youtube.com/watch?v=qFxbpCLCH44&feature=BF&list=QL&index=1 <- dit is het liedje met pianospel))

Jazz zat weer eens in de concertzaal, de plek van de vleugel had ze in beslag genomen. Met haar handen steunde ze op de toetsen. Ze zat met haar handen in haar haar. Ze zuchte diep en keek naar de witte en zwarte toetsen. Ze ging weer recht zitten. Ze was een nieuw liedje aan het schrijven, maar het lukte niet echt. Ze had geen inspiratie voor een nieuw lied. Ze beet weer op haar onderlip. Ze drukte voorzichtig op wat toetsen en speelde een klein stukje. Waarna ze weer stopte, ''Waarom lukt het niet..'' Mompelde ze en ging weer met haar handen door haar haren. Ze pakte uit haar tas een schriftje en pakte een pen waarop ze begon te kauwen. Ze schreef wat woorden op en drukte weer op wat toetsen van de piano. ''Black Star, Black Star.'' Zong ze en glimlachte, ''Forever you will be...'' Zong ze terwijl ze speelde. Ze stopte even en schreef het op papier op. ''A Shining star, shining star...'' Zong ze waarbij ze op de toetsen drukte en schreef het weer op. Maar dit keer bleef ze schrijven, ze had weer wat inspiratie gekregen. Ze zetten het schriftje recht op en richtte zich weer op de toetsen af en toe spiekte ze in het schriftje. ''Black Star, Black Star.'' ''Forever you will be A Shining star, shining star...'' De zaal werd gevuld met het geluid van de piano en haar stem. ''Be whatever you can be, A rock star, rock star'' ''You will always be a black star.'' ''Black star,Black star,Black star..'' Zong ze en speelde vervolgens alleen een stukje piano, zo liet ze het liedje aflopen. Ze greens breed het was haar weer eens gelukt, het was maar een klein liedje maar toch, het was een lied en dat wou ze een nieuw lied. Terwijl ze speelde dacht ze na, ze dacht na over de tweeling, het waren zulke atenten jongens. Ze greens breed en schudde lichtjes haar hoofd. Ze drukte de laatste toetsen in. Wat ze niet door had was dat al vanaf het begin er iemand was komen kijken. Als Jazz eenmaal bezig was had ze niets meer door.

Er werd luid geklapt. "Je hebt het weereens geflikt Jazz.." Zei een charmante stem, Geluidsloos liep Dexter richting de vleugel. En hij was niet de enige die was komen kijken, Christian had ook een gokje gewaagd om Jazz weereens op te zoeken in de concertzaal. "Je speelt met gevoel." Zei Dex, Hij liet zich zakken op de brede kruk, naast Jazz. Hij keek even naar de toetsen. Jazz was niet de enige die piano kon spelen, Dexter kon dat ook. Christian jammer genoeg niet, maar die had zijn talent weer gevonden in gitaarspelen. Voorzichtig begon hij toetsen in te drukken. Al snel wat zekerder. Mooie klanken kwamen uit de vleugel, een liedje vormde. wel zonder zang, want Dexter hield niet zo van zingen als Jazz. Het geluid vulde de kamer, Dexter ging er helemaal in op. Hij kon dit liedje uit zijn hoofd, met zijn ogen dicht. Een brede lach verscheen op zijn gezicht tijdens het indrukken van de toetsen. Hij maakte het liedje af en opende zijn ogen weer. bijna honderd jaar ervaring bracht dit op. Alles kunnen spelen. "Nog gewenste nummers?" Vroeg Dexter met een glimlachje, Christian klapte. "Goed gedaan Romeo" Riep hij met een brede grijns. Dexter greens ook en bekeek Jazz. Even staarde hij haar aan, maar het had wat. Het was niet zo overdreven staren. Gewoon diep in haar ogen kijken. Hij keek weer naar de toetsen, Alsof er niets was gebeurd. Maar er was wel degelijk iets gebeurd, Bij Dexter was er een vonk over gesprongen, Christian was getuige. Maar of dat bij Jazz ook zo was.. Durfde hij niet te vertellen. Daar kwam hij snel genoeg achter.

Jazz draaide zich schichtig om toen ze een stem hoorde maar al snel vormde er een brede glimlach op haar gezicht. ''Dankje,'' Zei ze met een glimlachje. Ze luisterde naar zijn woorden en dexter kwam naast haar zitten. ''Dat hoort nou eenmaal als je speelt of zingt..'' Zei ze met een glimlachje. Jazz deed haar ogen dicht en luisterde naar de muziek die Dexter maakte. Het was zo mooi, het was indrukweekend wat hij kon spelen toen hij stopte opende ook zij haar ogen weer. ''Wauw, dat was prachtig..'' Zei ze haast ademloos. Ze glimlachtte breed. ''Ik denk dat je wel bij mij in de groep past, je heb echt talent Dexter..'' Zei ze eerlijk. ''Ik zou het leuk vinden om je in de groep op te nemen.'' Zei ze met een brede grijns. Ze hoorde opeens geklap en draaide zich om, met een grote glimlach keek ze Christian aan. ''Heei, Chris..'' Zei ze vrolijk en keek even naar Dexter die haar aankeek, ze kon niets anders dan in zijn ogen kijken. Een haast verlegen glimlachje sierde haar gezicht maar ze draaide zich alweer naar Christian toe. ''Wat komen jullie hier eigelijk doen?'' vroeg ze met een brede glimlach. Je zou het niet zeggen maar Jazz had eigelijk een oogje op beide jongens maar aangezien ze best kieskeurig was wist ze het eigelijk niet echt. Ze besloot gewoon te wachten dat was het enige wat ze kon doen vond ze zelf. Dan zou alles later duidelijk worden.

Dexter haalde zijn schouders op en knakte kort zijn vingers. "Ik hoorde je spelen.. En ik vond het mooi. We wilden wel even komen kijken" Hij had nog niet geantwoord op de vraag van Jazz, of hij in de groep wilde. Christian wilde ook nog wat zeggen. "Ik speel gitaar." Zei hij met een kort glimlachje en glimlachtte liefjes, Ook hij schoof op de kruk. Jaloers op zijn broer was Christian eigenlijk nooit, hij accepteerde het gewoon als Dexter iets kreeg, kreeg Chris het vanzelf ook. "Ik zou het waarderen Jazz." Zei Dexter met een glimlachje en zwiepte even zijn haren uit zijn gezicht. "Alleen volgensmij moet Christian ook nog iets bewijzen.. Staat er hier ergens een gitaar?" Vroeg Dexter en keek zoekend om zich heen. "Hij speelt gitaar als de beste" Zei hij met een glimlachje, Christian grinnikte. "Ach.. Zo goed ben ik nou ook weer niet.." Mompelde Christian met een zwak glimlachje en kuchtte wat. Dexter bracht zelfs hem in verlegenheid. (Awhe :3) "Word je verlegen broertje?" Christian kuchtte. "Christoooph schatjeee.." Christian keek weg. "Kappen Dex.." Mompelde hij droogjes. Dexter grinnikte en wreef door zijn haren. Hij keek met een charmante blik naar Jazz. Zullen we het vragen..? Had Christian door Dex' zijn hoofd laten gaan. Dexter knikte. "We willen je wat vragen." Zei Dexter zachtjes. "Maar eerst gaat Christian een stukje gitaar voor je spelen.." Christian greens. "Ik hoop dat je het mooi gaat vinden.. ALS er hier ergens een gitaar staat.." Mompelde hij droogjes, Dexter keek weer om zich heen. Die zou hier toch wel ergens moeten zijn..?

Jazz knikte begripvol. Sommige mensen waren nou eenmaal nieuwgierig en gelukkig had Jazz er toch iets uit kunnen krijgen. Ze glimlachte liefjes naar de twee. Chris schoof ook aan, ''Gitaar hé...'' Zei Jazz. Ze keek Dexter aan en knikte. Zijn tweeling zou het toch wel weten. Jazz greens lichtjes, Christian was toch wel de schattigste van de twee en Dexter was meer de charmante jongen maar ze had het nooit echt goed kunnen zien van Christian. Maar toch waren ze beide erg lief en aardig. Ook voor normale meisjes, wat ze had gezien wat die twee deden bij een verlegen meisje deed haar goed. Jazz keek de twee vragend aan, ''Wat willen jullie dan vragen?'' Maar zei Dexter dat Christian eerst wat ging spelen. Jazz knikte en keek even om zich heen. Ze stond op. ''Ben zo terug, blijf zitten..'' Daarna rende ze weg achter de gordijnen. In de colose van het podium stond haar geliefde gitaar. Trots pakte ze hem beet en liep terug. Een glimlachje sierde haar gezicht en ze gaf de gitaar aan Christian. ''Doe je wel een beetje voorzichtig met me gitaar..'' Zei ze met een glimlachje en ging vervolgens even door zijn haren heen waarna ze zich op hees op de vleugel en met haar benen over elkaar naar de tweeling keek. Ze gaf Dexter een lieve glimlach en keek vervolgens erg serieus naar Christian want Jazz nam iedereen serieus als ze kans maakte om in de groep te komen. Ze deed haar ogen dicht, ''Als je klaar ben, mag je spelen..'' Zei ze met gesloten ogen, haar kalme warme stem galmde nog lichtjes na in de concertzaal.

Christian nam de gitaar over. Eerst keek hij of hij goed gestemd was, en bleef even hangen op een snaar. "Deze.." Mompelde hij meer in zichzelf, hij draaide de snaar in de goede klank en sloeg hem opnieuw aan. Hij glimlachtte breed. "Kleine moeite doet veel goed." Zei hij, Hij deed de band om zijn nek en hief een been op zodat de gitaar daar op kon rusten. "Speciaal voor Jazz."Rustig begon hij fretten aan te slaan, Christian begon te zingen, Een mooi liedje klonk en af en toe keek hij met een vermaakte en lieve glimlach op. "I think your'e pretty. Without any make-up on, I think your'e funny. When you tell the punch line wrong." Zong Christian terwijl hij ook af en toe naar Jazz haar gitaar keek. "I know you get me. so i let my walls come down." Zong hij verder. Christian had een lieve stem. Maar zingen was net zoals Dex niet wat hij het liefst deed. Ze hadden gewoon geluk dat die twee een charmante, Maar ook lieve stem hadden. Terwijl hij zijn volgende zin uitsprak knipoogde hij charmant naar haar met een lieve, schuine vermaakte glimlach. Rustig speelde hij verder. Langzaam maakte hij het nummer af en hij keek voor een moment naar Dexter, Die met een vertederde glimlach had toegekeken. Hij zei niets. Dit was het moment van Christian en Jazz, dat ging hij niet verpesten. Christian keek naar de gitaar. "Hij heeft een mooie klank." Zei hij zachtjes. Net als jouw stem. Galmde het door zijn hoofd. Het was Dex die dat deed, Hij hielp hem door hem te vertellen wat hij kon zeggen. 'jouw stem' bedoeld ehij op Jazz' stem. Kom op, Zeg het. "Net als jouw stem.." Zei Christian, bij die woorden keek hij langzaam op naar Jazz. Hij was blij dat Dexter hem af en toe hielp.

Jazz wiebelde heen en weer en liet haar benen bungelen maar toen hij begon te spelen deed ze deze over elkaar en deed ze haar ogen dicht. haar handen samengevouwen op haar schoot. Jazz luisterde naar de tekst en glimlachte breed, de worden raakte haar toch. Maar toch had Christian haar nooit zonder make-up gezien. Ze grinnikte lichtjes, nee Christian had haar wel eens met een gezichtsmasker gezien. Ze moest daar nog afentoe aan denken, ze kon er wel om lachen. Jazz opende haar ogen toen het liedje was afgelopen en keek Christian aan met een brede glimlach. ''Welkom in de groep...'' Zei ze met een brede glimlach. ''Als jullie dat tenminste willen hé..'' Zei ze met een brede glimlach. Ze glimlachte, ''Ik ben er erg trots op. Ik heb hem al geërft van me grote broer...'' Zei ze met een brede glimlach, ja de gitaar had vele jaren meegemaakt maar nog steeds zag hij er prachtig uit. Net als Jazz en haar familie al liepen ze al veel langer rond dan je zou denken. Ze glimlachte liefdevol, want haar liefde voor muziek en passie was groots erg groot. Ze wou haar mond openen doen om wat te zeggen maar die wil weer dicht toen Christian haar een compliment gaf. Een grote glimlach verscheen, ''Dankje,'' Zei ze met een tedere zoete stem. ''Jij zelf heb ook een prachtige stem...'' Zei ze met een glimlachje. Ze sprong van de vleugel af en sloeg haar armen om de hals van Christian en gaf hem een kus op zijn wang. ''Het was prachtig,'' Zei ze met een glimlachje. Ze dacht even terug aan haar eerdere woorden en rende op haar hakken naar de collize waar haar tas stond. Uit haar tas haalde ze een zakje en uit dat zakje haalde ze 2 kettinkjes beide met een bedeltje aan, ze waren allemaal verschillend. De ketting met de gitaar ging naar Christiaan en de gene met een muzieknootjes ging naar Dexter. Ze glimlachte en kwam weer achter de gordijnen vandaan. Ze glimlachte breed en liep naar de twee toe. Als eerste deed ze de ketting om bij Christiaan en vervolgens bij Dexter waarna ze zich tussen hun in ging zitten op de grote kruk. Ze sloeg haar armen om de jongens heen en drukte een kus op Dexters hoofd en vervolgens op die van Christiaan waarna ze breed glimlachte. ''Ik ben zo blij met jullie, guys...'' Zei ze met een brede glimlach. Het was verwarend maar Jazz had haar hart openen gesteld aan twee jongens. Het was raar dat je niet kon kiezen aan wie je je liefde gaf.