Stress, stress, stress!

Roméé maakte een hopeloos gebaar met haar handen. Ze praatte in het spaans, met haar vader, aan de telefoon. "SI PAPA.. SI SI ik ben niet doof! Jahaa! Ik zal er vor zorgen oke!? Ja.. Nee jij bent lekker zeg! Jij gooit met glazen, ik niet! Madre mia! Nee papa.. Pardona.. ik zal niet schelden.. Ja pap.. SIHII..ADIOS!" Woest klapte ze haar telefoontje dicht en smeet hem zowat op het bed. Dit ging nergens over! Ze wilde rust. Dan had ze eindelijk de rust die ze wou, en dan werd ze weer achtervolgd door DIT. Ze snoof en liet zich vermoeid op het bed zakken. Even keek ze naar de overkant, Waar nog een leeg bed stond. Ze vroeg zich af, wie er zou komen. Hopelijk iemand die in was voor een feestje.. Kamer 124. Ze Zuchtte diep en wreef weer peinzend over haar voorhoofd. Mocht ze hier roken? Ze had Nicotine nodig. Én ze moest nog uitpakken ook. Met trillende handen begon ze haar koffers te openen, En de kleding neer te leggen in haar kast. Zachtjes zong ze een iedje, al snel wat luider. Haar astem was warm, Maar ook mysterieus. Ja, Zingen. Dat kon ze zeker wel!

Jaylon liep de trap op. Het was vrij stil vandaag. De meeste leerlingen hadden les of waren in hun kamers om hun spullen nog uit te pakken. Net als Jaylon. Alleen had hij zijn spullen al in de gang gezet. Dat scheelde alsvast met de trap op lopen. Dat pokken eind redde hij echt niet met zijn koffer en 2 zware tassen. Misschien had hij gewoon wat minder moeten inpakken. Vaak nam hij dan ook gewoon onzin spullen mee. Maar toch. Beter te veel dan te weinig. Dat was wat zijn moeder hem altijd wijs maakte. Jaylon keek weer wat rond. Hij had het nog steeds wonderbaarlijk gevonden hoe groot dit gebouw wel niet was. De kroonluchter vond hij nog wel het mooiste. Jaylon naderde zijn kamer al. Hij trok even zijn capuchon van zijn hoofd af en streek zijn haar goed. Voor de deur stopte hij heel even en hield niets vermoedend een pluk haar vast. Zou hij het knippen? Het was wat aan de lange kant. Uiteindelijk schudde hij zijn hoofd, alsof hij tegen iemand in gesprek was. Plots hoorde Jaylon een stem. Hij fronste zijn wenkbrauwen even. Zat er iemand in zijn kamer. Jaylon wierp kort een blik op het nummerbordje van de deur. Tweepersoonskamer. Natuurlijk. Hij deelde een kamer. Hij was het nu al vergeten. Jaylon pakte zijn koffer op en sleepte in zijn andere hand zijn twee tassen over de vloer heen. Hij klopte zachtjes op de deur en maakte deze uiteindelijk open.

Roméé schrok zich letterlijk een ongeluk toen de deur van hun kamer openging. "God allemachtig je liet me schrikken.." Ze had haar kleding op de grond laten vallen. Even krabde ze achter haar hoofd. "Zit je wel goed?" Had ze haast wantrouwend gezegd. Maar aan zijn superontschuldige gezicht te zien wist ze zeker dat hij goed zat. "Nou, Je deelt dus een kamer met mij" Zei ze met een kort grijnsje en rekte zich uit, Waardoor haar bleke onderbuik een klein stukje zichtbaar werd. Er zat een schattige tatoage van een sterretje op, de grootte van een euromuntstuk. Ze bekeek de jongen. Was hij niet.. Was hij niet die ene jongen die was gevloerd? "Hey.. Wacht eens, Jij bent die ene jongen die ik vanmorgen in de kantine tegen kwam" Zei ze met die altijd warme en verleidelijke stem. Ze kon er nog steeds niets aan doen. Een vrolijke uitdrukking stond op haar gezicht. "Nog last gehad van dat aanhangsel?" Had ze breed grijnzend gezegd terwijl ze haar kledingstukken weer opraapte en in de kast legde.

Jaylon stak zijn hoofd een stukje door de deur. Meteen herkende hij Roméé. Hij greens vriendelijk en liet zijn koffers en tassen in de deuropening staan. Hij herkende haar nog. Maar, herkende zij hem nog. Vragend keek hij haar voor een moment aan. ''eh, ja ik weet zeker dat ik.. vanmorgen was dit mijn kamer.. voor mij alleen bedoel ik.. ik was vergeten dat ik een kamer deelden..'' gaf hij toen en hij krabte kort achter zijn hoofd. Jaylon rolde zijn koffer ondertussen naar het nog vrije bed. Niet dat het hem iets uitmaakte. Hij sliep gewoon waar nog plek was. Hij bukte zich om zijn veters los te maken en schopte uiteindelijk zijn schoenen onder zijn bed. Voor een kort moment keek hij op toen Roméé over die pestkoppen begon. Even zei hij niets en staarde een beetje naar haar. Uiteindelijk schudde hij overtuigend zijn hoofd. ''nee, niet meer gezien'' zei hij. Hij plukte weer even aan zijn haar. ''nog bedankt trouwens, voor vanmiddag.. ik, ik wilde je nog bedanken maar je was al zo snel weg enzo..''

Roméé knipoogde vriendelijk. "Hè, Het is al goed joh. Als je weer last van ze hebt dan roep je mij gewoon." Zei ze met een grijnsje en liet zich op bed neer ploffen, Ze schopte haar hakken uit en wreef met haar linkervoet over haar rechtervoet. Ze leken wel beurs. Ze gaapte. "Hoe heet je eigenlijk? Zou wel lullig zijn als ik de naam van mijn kamergenoot niet eens weet" Vroeg ze subtiel en leunde haar handen achter haar hoofd, Ze draaide zich op haar buik en checkte haar display. één gemiste oproep.. Van Pedro, Haar vader. Ze zuchtte diep en maaide haar mobiel haast boos van het bed die met een harde tik terecht kwam op de grond. "Is een oud ding.. Maakt niet uit.." Mopperde ze met haar gezicht in het kussen. Ze was écht moe. Haar slanke en mooi gevormde benen bungelde in de lucht, terwijl ze het liedje verder nurïede. Het was haar lievelings liedje en bovendine had ze met dat liedje de talentenjacht van de basisschool, én de middelbare school gewonnen. Middelbare zelfs twee keer. Ze keek op met half gesloten ogen en een stoned gezicht en greens kort. Ze wiebelde haar tenen en ging weer op haar rug liggen, Ze was een beetje druk, Dat was wel te merken. Nog steeds had ze op een antwoord van Jaylon gewacht.

Jaylon glimlachte even. Gewoon, een lieve glimlach. Als een soort bedankje. Ze was echt aardig voor hem geweest. En die gozers, die kreeg hij nog wel een keer. Ooit. Want Jaylon zinde zeker op wraak. Maar hoe wist hij nog niet. Jaylon zuchtte even terwijl hij zich achterover op zijn bed liet vallen. Hij staarde wat naar het plafond. Voor een kort moment was het stil. Maar een pijnlijke stilte was het niet. Nee, het was goed. De stilte werd onderbroken door Roméé's stem die tegen Jaylon gericht was. Jaylon ging wat rechtop zitten om Roméé aan te kunnen kijken en streek even wat haar uit zn gezicht. ''Jaylon.. Jaylon Travis Miller...'' stelde hij zich voor. Even twijfelde of hij zou opstaan en haar de hand zou schudden, maar hij bedacht zich dat hij eigenlijk wel lekker lag zo xD. ''En jij bent.. Roméé, toch?'' veronderstelde hij. Ja, haar naam was niet onbekend. Althans, vele spraken haar aan als 'die rooie' maar Jaylon noemde iemand veel liever bij zijn naam. Zelf had hij namelijk een hékel aan bijnamen. Hij werd er zo vaak mee gepest. Wat verbaasd keek Jaylon toe hoe Roméé haar mobiel van het bed afveegde. Was ze boos? Hij zei er maar niets van. Kort beet hij op zijn lip en staarde naar de mobiel die op de grond was beland. De achterkant was open gevallen. Voorzichtig keek hij weer op naar Roméé, maar tot zijn verbazing stond haar gezicht helemaal niet boos. Een kort grijnsje sierde zijn gezicht toen hij zo hoorde neuriën. ''Jij.... bent van Spaanse afkomst?'' concludeerde hij bij het herkennen van het liedje.

Romy glimlachtte kort. "Noem me maar Romy. Romee klinkt zo.. Huppelkut." Zei ze grijnzend en bekeek Jaylon. Hij was zo schattig~ Ze knikte op wat Jaylon vroeg. "Nou, Eigenlijk kom ik uit Venezuela.. Ergens bij brazilie ligt dat" Zei ze met een schuin grijnsje en ging zitten. Uitgebreid bekeek ze hem. "Je bent schattig" Ja, Romy was eerlijk, En vond het leuk om jongere studenten te plagen. "Hoe oud ben je?" Vroeg ze met een grijnsje en greep haar kam van het nachtkastje. Ze haalde haar bandana uit haar haren en het staartje wat ze in had, En kamde haar haren glad. Het kwam net tot haar schouders. Weer bekeek ze Jaylon. "En jij? Waar kom jij vandaan?" Vroeg ze nu, Ja, Romy was aardig op dreef en als ze eenmaal op dreef was kon ze moeilijk stoppen. "Heb je al iemand voor het bal..?" Vroeg ze mysterieus en met een uitdagende stem. "Caramba, Ik vraag veel" Zei ze met een lachje en zwiepte haar pony uit haar gezicht. Ze pakte een pakje kauwgum uit het laatje van het nachtkastje en klikte er eentje uit. "Wil je ook?" Vroeg ze nu xd

Jaylon knikte. ''Goed, dan.. noem ik je Romy, Romy..'' concludeerde hij nu. Hij eindigde zijn zin met een klein kort lachje. Hij keek wat naar zijn handen met nog steeds dat lachje op zijn gezicht die langzaam weg trok. Hij keek op toen Romy weer wat zei. Dit keer glimlachte hij weer. Het was eerder een verlege glimlachje. Schattig. Ja, dat zeiden de meeste meisjes van hem. Het verwarde hem een beetje. Hij wist nooit zo goed wat hij erop terug moest zeggen. Onbewust zat hij weer eens aan zijn haar te plukken. ''Ik eh.. ik ben 17. Geboren en getogen in Dallas, dat's in Texas, in de VS'' ging hij verder. Hij had weer een klein lachje op zijn gezicht staan. Ja, hij was trots dat hij uit Dallas kwam. Hij hield van zijn geboorte streek. Het was er altijd zo gezellig en knus. Iedereen kende iedereen en de buurt was zeer behulpzaam. Nee, in zijn wijk werd hij nooit gepest. Echt nooit. Hier was dat wel anders. Maar ach, ondertussen was hij daar ook weer aan gewend. Jaylon grinnikte even toen hij Romy zo hoorde. ''Nee hoor, je vraagt helemaal niet veel..'' zei hij wat sarcastisch, maar het was gewoon een grapje geweest. Uiteindelijk schudde hij zijn hoofd. ''Nee.. ik, eh.. heb nog niemand voor... voor dat bal ding.. ik weet ook eigenlijk niet of ik ga..'' Hij staarde weer wat naar zijn handen. ''en jij? heb jij al iemand?'' Jaylon keek Romy weer aan en zag dat ze gebaarde naar de kauwgom. Hij knikte als teken dat hij ook wilde en stak zijn hand naar haar uit.

Romy greens breed. "Ik ben ouder.. Ben 19" Ze moest even lachen om wat Jaylon zei, Die sarcastische opmerking. "Sorry. Ik zal er op letten" Zei ze met een engel gezicht en drukte daarna een kauwgumpje uit in zijn Hand. Ze dacht even na. "We kunnen samen gaan. Anders is het zo ongezellig, Ik heb ook niemand" Ze haalde haar schouders op en stopte de kauwgum in haar mond. Ze had het gewoon als vrienden bedoeld. "Ik wil jou wel in smoking zien, Je hebt zo'n lief koppie" Zei ze breed glimlachend en grinnikte uiteindelijk. "Zo eentje met een strikje" zei ze nu en greens breed. Even keek ze uit het raam. "Man, Het is mooi weer.. Ga je mee naar buiten? Of moet je nog uitpakken?" Ze wenktte naar de koffers die ergens in de kamer stonden. "Ik wil wel helepn hoor" Ze blies een bel van de kauwgum, Die wel erg groot werd en uiteindelijk kapot klapte in haar gezicht. Ze greens en probeerde het kleverige spul van haar neus af te krijgen.

Jaylon trok een gezicht toen Romy zei dat ze ouder was. ''Damn..'' mompelde hij alsof hij heel telleurgesteld was. Maar uiteindelijk greens hij weer. Hij trok zijn benen op het bed en ging even in kleermakerszit zitten. Hij hief zijn hand op en gooide het kaugompje in zijn mond. Hij kauwde half met zijn mond open terwijl hij even naar de muur bleef staren. Ondertussen vormde er alweer een breede glimlach op zijn gezicht. ''nou, mij in smoking? kan ik niet gewoon in mijn spijkerbroek komen..'' grapte hij. Hij droeg vaak liever geen 'nette' kleding. Daar voelde hij zich niet echt goed bij. Nee, gaf hem maar gewoon een spijkerbroek met een simpel shirt erop. Maar Jaylon wist wel dat je er anders toch niet in kwam, bij de opening van het bal. Je was verplicht je te kleden zoals de brochure voorstelde. ''...maar samen gaan is goed hoor.. zoals je zei; anders is het zo ongezellig.. zitten we hier alle twee op onze kamer.. kaugom te kauwen en praten over wie er ouder is..'' Jaylon greens weer en leunde zijn rug even tegen de muur. Hij bekeek zijn koffer even. Die puilde zowat uit van de kleding. Maar echt zin om uit te pakken had hij niet. Hij zuchtte. ''dat uitpakken doe ik later nog wel'' beantwoordde hij Romy's vraag.

"Kan je skaten? Ik hoop het wel. Want ik heb m'n schatje bij me" Zei ze met een brede grijns, ze wees op een skateboard. Ze stond op en rekte zich uit. Weer wiebelde ze met haar tenen, Ze kon moeilijk op haar hakken en met zo'n klef topje gaan skaten. Ze trok ongeinteresseert haar shortje uit en pakte een groot wit bigshirt uit de kast die ze over haar hoofd trok. Eigenlijk had ze niet zo aan Jaylon gedacht, Hij moest er maar mee leren omgaan dat er een meisje bij hem op de kamer sliep. Ze pakte sokken en haar vans en trok ze aan, Haar haren bond ze weer in een staartje en haar pony zette ze met een klip vast boven op haar hoofd. Ze zag er als een tomboy uit, Het had iets stoers maar juist ook iets aantrekkelijks. Ze keek goedkeurend in de spiegel. "Zo, Ik ben er klaar voor" Zei ze vrolijk en pakte haar skateboard op. Ze wierp een blik op Jaylon die nog op bed zat. "Kom je?" Vroeg ze met een lieve glimlach.

Jaylon hield zijn schouders op. ''een beetje..'' zei hij wat nonchalant. ''ben beter in crossen'' gaf hij toe. Dat was wat hij graag deed. Hij deed dan ook geregeld mee aan wedstrijden, maar iets gewonnen had hij nooit. Hij was nog nooit verder geëindigd dan de derde plek. Niet dat hij daar niet trots op was. Want de derde plek was best hoog, als je je indacht dat er meer als 100 mensen meededen aan dat soort contesten. Jaylon staarde even naar zijn schoenen maar liet zijn benen dan uiteindelijk weer over de bedrand hangen en zette ze vervolgens op de grond om weer in zijn schoenen te stappen. Kort wierp hij een blik naar Romy die net haar shirt aan het omwisselen was. Jaylon richtte zijn blik weer op zijn schoenen die hij snel aan trok. Tja, dit zou hij nog wel vaker te zien krijgen. Hij moest er geen issue van gaan maken ofzo. Dat zou hij trouwens toch niet doen. Hij trok zijn veters strak en ging even door zijn haren. ''Ik.. ben ook klaar'' concludeerde hij en hij ging rechtop staan. Kort bekeek hij Romy's 'stoere' look en greens kort. ''Jep, ik ga met je mee..''

Romy had haar skateboard al onder haar arm en haar rugzak al op haar rug. Ze rekte zich met een arm uit en liep richting de deur. "Crossen? Cool" Gaf ze met een glimmlachje toe en wachtte even op Jaylon. Ze zuchtte toen ze Rihanna zag lopen, Maar ze had geen zin in gedonder dus liep Romy met een grote boog om haar heen. Romy had. Nog wel een waarschuwende blik naar haar toe geworpen en ze bleek het te begrijpen. Romy hupte de trap af, ze keek omhoog naar Jaylon die achter haar aan slofte. "Kom op zeg slapjanus" Lachtte ze en gaf hem een schouderklop toen hij beneden was. "Doe eens sportief" grinnikte ze, Ze liep de grote deuren van het gebouw door en begon weer luidkeels te zingen. Een jongen keek haar wat vreemd aan. "Wat, had je wat?" Zei ze met een uitdagende knik naar hem waarna de jongen zich omdraaide. Ze had duidelijk meer te vertellen dan al die mooiboys enzo xd Ze richtte zich weer op Jaylon, ze ging naast hem lopen. "Hoe is het daar eigenlijk? Ik bedoel.. In Texas? Hmm?" Vroeg ze geinteresseerd en keek Hem vragend aan.

Jaylon liep achter Romy aan. Voor hij de deur uitliep controleerde hij nog even zijn schoenen. Hij ontdekte dat zijn rechter schoen veters los zaten. Maar zin om deze vast te maken had hij niet echt xD Hij liet het dus maar voor wat het was. Met zijn hand graaide hij even in zijn broekzak en viste er uiteindelijk een klein, goud kleurig sleuteltje uit. Het was de sleutel van zijn kamer. Of eigenlijk hun kamer. Want hij deelde er nu een met Romy. Ergens was hij daar wel blij om. Ze was grappig en erg aardig. En had hem geholpen toen hij in de aula was neergehaald. Letterlijk. Ja, met Romy zou hij het wel kunnen vinden, dacht hij zo. In gedachte verzonken draaide Jaylon de deur in het slot. Gewoon voor de zekerheid. Je wist maar nooit wie er ongevraagd je kamer binnen kwam als je er niet was. Daar had Jaylon zelf al een aantal aanvaringen mee gehad. Het waren weer van die 'leuke' geintjes van die mooiboys geweest. Ze hadden Jaylon's spullen toen gejat en door het hele schoolgebouw verstopt. Tot op zijn onderbroeken aan toe. En sommige spullen zijn tot de dag van vandaag nog steeds zoek. Jaylon had de moed inmiddels al opgegeven om daarnaar te zoeken. Jaylon keek even op naar Romy toen ze over het crossen begon. Hevig knikte hij. ''Ja, het is een grote hobby van me'' ging hij door. ''Ik doe ook geregeld mee aan wedstrijden enzo..'' al pratend liep hij Romy achterna. Op een gegeven moment was hij haar zelfs kwijt xd Hij hoorde haar vanaf onderaan de trap praten. Hij greens breed en rende de trap bijna af. ''Jaja, ik kom al.. ik kom al..'' mompelde hij, nog steeds die grijns op zijn gezicht. Halverwege de trap liet hij zich vanaf de leuning naar beneden glijden en haalde uiteindelijk zo Romy in. ''Nou nou.. een beetje sneller graag..'' mopperde hij nep op Romy. Hij zwiepte zijn haar even uit zijn gezicht en begon richting de buitendeur te lopen. Hij stopte even met lopen en draaide zich om, om te wachten op Romy, die intussen al een vraag een hem had gesteld. Jaylon begon weer te glimlachen. ''Texas is amazing!'' zei hij bijna trots. ''Het is er heerlijk warm en gezellig.. iedereen kent elkaar en er zijn bijna nooit ruzies ofzo..'' hij sprak erover alsof hij bijna weer terug verlangde naar zijn Texas.

Romy greens breed. "Ik wens ook eens ooit weer terug te gaan naar mijn geboorte land. Een en al criminaliteit, Maar Isla Margarita Is een echt kuuroord.. Zo mooi. Ik mis mijn vrienden.." Ze liet een verlangende zucht ontsnappen. "Zeg.. Hoe ga je me bijhouden? Ik bedoel.. Je hebt geen skateboard" Vroeg ze met een peinzend gezicht. "Oh.. Er zit hier trouwens nog iemand op school die uit Texas komt. Ken je Caine? Hij komt uit Houston" Vertelde Romy en hees haar Tas weer goed op haar schouders. Texas. Ze wilde er wel eens naartoe eigenlijk. Ze greens breed. "Volgende keer ga ik met je mee" Zei ze met een vriendelijke knipoog en keek weer voor zich uit, Ze zag de halfpipe al. "Anders mag je wel op mijn board." Zei ze vriendelijk, Ze liet een band van de tas van haar schouder glijden. even zette ze haar skateboard neer op de grond, en ritste de tas open, Ze begon er in te rommelen en haalde er een rood pakje sigaretten uit. Ze haalde er eentje uit en borg het weer op, Zocht naar een aansteker en stak haar sigaret aan. Haar skateboard werd weer opgepakt en zo liep ze verder.

Jaylon grinnikte. Hij wees naar buiten, naar de fietsenstalling. ''Met mijn fiets natuurlijk..'' zei hij grijnzend. Buiten stond zijn eigen kostbare bezit. Zijn prachtige crossfiets. Waar hij vele wedstrijden mee gereden had. Helaas niet gewonnen. Althans, geen eerste plaats. Maar al een aantal keren was hij met deze fiets in de top 3 belland. En daar was hij trots op. Zijn juweeltje. Hij liep er breed grijnzend naar toe en streek kort over het zadel voor hij de sleutel in zijn kettingslot stak. Zijn fiets zette hij dus echt wel goed op slot. ''dit is veel sneller dan zo'n suf skateboard'' pestte hij Romy met een klein grijnsje. Hij liep met zijn fiets aan de hand weer naar Romy toe. ''wat? nog iemand uit Texas?'' vroeg hij vragend terwijl hij de woorden van Romy langzaam tot hem binnen liet dringen. ''Caine.. eh.. nee ken ik niet. Is hij aardig?'' vroeg hij. Dat vroeg hij standaard als hij meer wilde weten over mensen. Hij wist niet waarom xd ''Ja, de volgende keer neem ik je gewoon mee in mijn koffer, of je nou wil of niet'' zei hij en hij greens kort. De skatebaan was al in zicht.

Met grote ogen keek Romy naar de geweldige crossfiets. Nee, Romy was niet een bepaald meisjes-meisje, ze was niet bang om haar handen vies te maken. "Jammer dat ik niet achterop kan" Zei ze met een grijnsje. Nee, Want een Crossfiets had geen bagagedrager. Ze stapte op haar skateboard en gooie haar half opgerookte peuk weg. "Reden voor een voorsprong!" Riep ze, Ze reed weg op haar skateboard en ondertussen pakte ze een laag hekje, Ze balanceerde er op, wat nog eens goed ging ook. Ze maakte een of andere flip (xd) Met haar board en kwam weer terecht op de grond, Zo skatte ze verder, De halfpipe kwam steeds dichterbij. Maar al snel haalde Jaylon haar in aangezien hij een stuk sneller was op zijn crossfiets.